Hellig ditt og hellig datt

Det var David Åleskjær som sette meg på sporet. I eit debattinnlegg her i avisa til dels raljerer han med bruken av ordet «hellig» mellom kristne. Visse former for truspraksis vert mystifisert når vi omtalar personar som heilage, påstår han. I somme tilfelle kan han ha rett.

Men alt vert bakvendtland når det heilage kjem i vanry. Og den heilage apostelen Paulus la ingenting imellom. «Til dei heilage» i ditt og datt by skriv han sine brev. I den gamle pakt var kallet: «Ver heilage, for eg er heilag.» Og Jesus var ikkje mindre brysk: «Ver fullkomne, liksom Far dykkar i himmelen er fullkommen.»

Det vert både farleg og feil når kristne skammar seg for å verte omtala som heilage. Vårt kall er å vere helgenar på jorda. Ikkje i kristne isolat, rett nok. Men midt på torget, på jobben og på kjøkenet. Alle stadar der truande ferdast, skal dåmen av heilagdom merkast.