Hei! 👋

For å lese denne saken må du være abonnent

Et abonnement gir tilgang til alt innhold vi publiserer

☀️ SOMMERKAMPANJE 1 krone, ut august Du kan betale med vipps

Deretter kr 299,- pr måned. Automatisk månedlig fornyelse til ordinær pris. Ingen bindingstid, du sier selv opp når du ønsker

Er du allerede abonnent?

Fortsett 👉

Debatt

«Eg treng nemleg ikkje dela livssyn, legning eller lengt med eit medmenneske for å villa det vel», skriv Sofie Braut.

Ved eit krater

Terrorhendinga har blitt eit slags «endeleg argument» for at alle no bør gå i det same toget. Bør vi det?

Sofie Braut
Sofie Braut lærar og skribent, Bryne
Publisert Sist oppdatert

(Dette innlegget ble først publisert på Sofie Brauts Facebook-side. Gjengitt med tillatelse).

Eg var i Oslo den helga terroristen slo til. Dagen etter skulle det ha gått eit tog som ikkje gjekk.

Terroren legg band på oss. Midt i alt vi ikkje veit, veit vi dette: Den som skyt og drep vilkårleg, stel noko frå oss og vi må vinna det tilbake, med mykje strev og med tallause små steg. Å bygga opp er møysommeleg og tidkrevjande. Å riva ned tek nokre få augneblinkar.

meninger debatt
Powered by Labrador CMS