Debatt
HELDIG: Jan Frode var ein av dei heldige som hamna i 5 prosent-gruppa, sjølv om sonen vår meiner at legane i Bergen må ha skrudd eit par skruar vel stramt, for no likar Jan Frode fotball. Det gjorde han ikkje før, skriv Olaug Bollestad i boka «Snakk sant om livet».
Eir Jørgen Bue
«Sjølv no, i dødsskuggens dal»
Det var den lengste dagen i mitt liv. Etterpå blei eg som leiar på sjukehus ekstremt oppteken av å ta vare på pårørande.
Ungane og eg var på besøk hos tanta mi på Serigstad. Det var måndag 17. april etter palmehelga, og alle hadde påskeferie, bortsett frå Jan Frode, som var på jobb som styrar i barnehagen. Då ringde telefonen.
Mannen min var i den andre enden, og han stønna: «Olaug, eg har så grevla vondt i håve, du må koma og henta meg.» Han hadde gått på do, fortalde han, og plutseleg var det som om heile hovudet eksploderte.
Det var berre så vidt han hadde klart å krypa opp trappa til kontoret og ringa meg. Eg stappa ungane inn i den 10-seters Caravellen vår og køyrde rett til Ålgård.
