Nasjon, von og kristendom
Det stundar mot 17. mai. I Noreg er vi så heldige at 17. mai, slik som påsketida, stort sett, alltid fell saman med «du vår med ljose dagar, med lengting, liv og song».
Eg har ofte undra meg over den veldige patos somme legg i samanhengen mellom påske og vår. Naturens prinsipp blir framstilt som eit gudsbevis, og livskreftene i den svarte molda vert til meir enn eit bilete på Jesu oppstode.
Dei vert til sjølve beviset. Jesu oppstode vert redusert til eit slags naturprinsipp. Påstanden om at livet sigrar til slutt, at håpet varer lengst og at Gud er god, vert stundom framstilt som ein naturlov:
– For sjå hva som skjer rundt oss i desse tider!
