Illustrasjonsfoto: Fotolia
Islam, kristendom og realitetar
Skal ein koma vidare med kristenarven i Europa, må også dei mange passive og umælande vera viljuge til å stå opp for kristentrua og tala høgt om dei gode verdiane me har ervd i våre vestlege samfunn.
Etter at eg var innbeden til i Sarons Dal 19. juli for å tala om kristendomens sjansar til å greia seg i mannjamninga med islam i Europa, og skreiv eit par kronikkar om dette i Dagen (4. og 5. august), er eg takksam både til Troens Bevis og Dagen. Dei vågar å ta opp desse problemstillingane som er avgjerande for vår kristenfunderte kultur og vår fridom framover.
To karar frå Norsk Luthersk Misjonssamband, Øyvind Åsland og Hans Arne Sanna, har kommentert enkelte sider ved mine synsmåtar, og det er gildt. Men, noko skuffande, berre etter eit par rundar kjem dei alt 31.august med sine «avsluttende» merknader om «trusselen fra islam».
Kanskje ordskiftet ikkje har vore fånyttes likevel, for i avslutningsinnlegget deira er islam blitt eit trugsmål, og no er dei òg komne såpass langt i analysen «at vi tar sterk avstand fra de som ønsker et lovverk under sharia.»
