Hei! 👋

Et abonnement gir tilgang til alt innhold vi publiserer

❄️ 1 krone for 1 måned Du kan betale med vipps

Er du under 30? Bestill med UNG her

Er du allerede abonnent?

Fortsett 👉

Debatt

ECUADOR: Den siste kvelden rodde vi over sundet for å henta posten: Brev frå Landsstyret, dei hadde nå plassert meg i slummen i Guayaquil. Søstera mi tolka kroppsspråket sjølv om eg ikkje orka å snakka, skriv Berit Helgøy Kloster.

Erfaringar frå «einsleg førstereis misjonær»

Berit Helgøy Kloster Berit Helgøy Kloster Berit Helgøy Kloster Helgøy i Ryfylke
Publisert Sist oppdatert

Våren 1971 var eg klar til utreise, godtatt av Santalmisjonen (no Normisjon) til Ecuador. Ferdig utdanna adjunkt pluss Misjonsskulen for kvinner på Fjellhaug.

I bagasjen pakka 25-åringen også sorga over far som døydde den våren. Eg reflekterte ikkje over at sorgprosessen kunne dukka opp, ingen gav råd.

Klar for å undervise på High School i fjellbyen Cuenca, eg let meg viljug intervjue.

meninger debatt
Powered by Labrador CMS