Debatt
LITURGI: Dagen har ikkje eit ord å seie positivt om liturgien som det attkjennande, nettopp som eit feste for trua i oppløysingstider, skriv Arve Brunvoll.
Gorm Kallestad / NTB
Dagen på gudsteneste
Sidan eg ikkje drikk kaffi først om morgonen, men et havregraut, kan eg ikkje seie at eg fekk kaffien i vrangstrupen. Men eg laut iallfall leggje frå meg grautskeia, då eg såg kva Dagen i leiaren 24.04. seier om gudstenesteordninga i Den norske kyrkja.
Frå ein diskusjon om vi skal stå eller ikkje stå under salmesongen, kan det sjå ut som om Dagen kjem fram til ein gudstenesteteologi som eg aldri kan tru at Dagen vil stå for. Føremålet med dette innlegget er å sjå diskusjonen i eit perspektiv som vantar, heller enn å kritisere.
Spørsmålet om vi skal stå under salmesongen, er visseleg eit adiaforon, ein «mellomting». Men leiaren ser ut til å ville gjere spørsmålet om ei fast ordning for gudstenesta og om liturgien som noko attkjennande til eit spørsmål om kva ein likar, eller ikkje likar.
