Kommentar
«Viss påbodet «All eyes on Rafah» verkeleg er meint slik det står, så kan ingen la seg overraska over at vi gløymer alle andre», skriv Sofie Braut.
Bjørn Olav Hammerstad
«All eyes on Rafah» – ei oppskrift på meir katastrofe
Kan du peika ut Burkina Faso på verdskartet? Viss nei, er du ikkje åleine. Landet toppar igjen lista over verdas mest gløymde katastrofar. Men kvifor gløymer vi?
I ei støvsky vest i Afrika står Jan Egeland omgitt av det djupaste elendet verda har å oppvisa. Stemma hans dirrar i ein kombinasjon av raseri og fortviling. Til VG seier han det brutalt og beint ut : «Jeg opplever at den globale solidariteten har tørket inn».
Å neglisjera menneske på flukt og i nød er den nye normalen, ifølgje Egeland. Han leier organisasjonen Flykninghjelpen som årleg utarbeider den dystre lista over verdas mest gløymde humanitære havarisoner. No appellerer han til det han kallar «global omstart».
Egeland føler seg truleg forplikta til å formidla ei form for håp. At dei presenterer denne lista frå ein pressekonferanse i Burkina Faso, skaffar merksemd, insisterer han.
