Ny biskop – sementering av liberal teologi

Den norske kyrkja (Dnk) har fått enda ein ny biskop, og av same teologisk profil som dei førre som er er utnemnde. Slik sett er det liten grunn til å skriva om saka, samstundes gir dette nettopp grunn til å skriva. 

Ellers er det slik at biskopane etter kvart er så lite profilerte at ein veit knapt kven dei er, sjølv om ein prøver å halda seg oppdatert. Det meste skjer via preses eller via uttalar frå biskopane samla. Det er sjeldan å sjå noko teologisk markant frå nokon av dei. I den grad dei uttalar seg, er det stort sett i samsvar med det rådande i tida, altså tidsånda, både når det gjeld tema og standpunkt.

Det har vore ein del debatt om utnemninga av den siste biskopen, både fordi det var ein relativt konservativ kandidat på lista, og fordi teologisk konservative i Kyrkjerådet røysta på den mest liberale. Det kan vera grunn til å drøfta det som faktisk skjedde ved utnemninga av biskop, og måten det vart stemt på, men det er ikkje saka her.