«Kristen, eller …?»

Ikkje få av oss har fått denne ballen i fanget, og prøvd å sende returen i mål med meir eller mindre hell. Nokre gongar kom den samen med ei stygg sklitakling eller ei vond knehøne der meininga tydeleg var å få ein av banen og ut av spel. Andre gongar var innspelet førsteklasses, og fekk fram det beste me hadde på lager.

Kristen? Ja, det er ikkje alltid svaret er likefram og enkelt. Vekslinga mellom trygg glede og svidande nederlag kan tære på frimotet, og føre til spørsmål om det heile berre er innbilling eller rein ønsketenking.

Kva skal me sjå etter? Variasjonane kan vere rimeleg store i uttrykksform og kulør, men finst det noko felles på tvers av nasjonalitet og språk? Finnes det nokre kjenneteikn på levande kristen tru som er universelle? Er det ikkje nok å seie at eg trur på Jesus?