Ord for den som ikkje orkar

Sjokkangrepet på Israel på sabbaten den 7.oktober, var uverkeleg. Bileta fyller oss med gru og avmakt. Nok eit lag med krig legg seg oppå alle dei krigar som alt dagleg legg tallause menneskeliv, deira heimar og håp i grus.

Endå fleire stygge skuggespel, endå fleire sundslitne sjeler. Endå fleire grimete barneandlet med flakkande i blikk. Blir det aldri nok?

For slike tider finst også andre språk. Når vi ikkje orkar leita etter ord, kan stilla hjelpa oss. Eller eit dikt. At andre sine ord kan hjelpa, har eg sjølv erfart. Derfor deler eg eit dikt eg skreiv på søndag kveld, dagen etter sabbaten med det store svarte etterslepet.