Smittsomme kristne

Tittelen er hentet fra en artikkel av Gunnar Andås nylig i Gideon sitt blad. Her skriver han blant annet: «Gud ville ikkje berre velsigne Abraham, men han ville gjere Abraham til ei velsigning for dei han levde mellom. Dette får meg til å minnast noko frå oppveksten min. Når dei på 60-talet skulle lesse eller losse lass med murstein, så danna dei ofte ei lang rekke, og så kasta dei to murstein frå den eine til den andre.

Når ein hadde tatt imot to mursteinar, så måtte ein straks sende dei vidare, eller så hadde ein ikkje ledige hender til å ta imot dei neste steinane som kom. På same måte tenkjer eg meg at det er med Guds velsigning – vi må sende den vidare om vi skal vere i stand til å ta imot noko meir.»

Han peker så på enken i 2. Kongebok 4 som fekk beskjed av profeten å låne så mange krukker ho fikk tak i og fylle olje i dem, for å komme ut av sin økonomiske nød.

Og Gud velsignet oljen i den lille krukken hun hadde slik at den fylte opp alle de andre krukkene hun hadde fått tak i. Først når det ikke var flere krukker å fylle olje i, sluttet oljen å strømme fra hennes egen lille krukke.

«Lat oss difor halde fram med å dele Guds velsigning med alle som vi har omkring oss – vel vitande at Gud ønskjer å velsigne oss og gjere oss til ei velsigning.»